D-Dimer

ساختمان و متابوليسم:

عمل پروتئوليتيک پلاسمين بروي فيبرين يا فيبرينوژن منجر به تشکيل گروهي از اجزاي پپتيدي  x,y,dمي شودکه  fibrin degradation protein orFDP(fibrin degradation  fragment ناميده مي شود. انهدام فيبرين مراحل پياپي بوده و اندازه مولکول تشکيل شده بسته به مدت عمل پلاسمين متفاوت خواهد بود.

زمانيکه فيبرين توسط فاکتور سيزده داراي پيوستگي هاي عرضي پايدار شده باشد, در صورتيکه پلاسمين روي ان اثر کند اجزاي حد واسط بنام قطعات D2E ايجاد مي شود که بنامD-dimer مشهورند.S

FDP در جريان خون توسط مکانيسم کليرنس در کبد و کليه و RE خارج مي شود, قابل  ذکر است که FDP وکمپلکس هاي مربوط به ان عمو ما مهار کننده انعقاد مي باشد(قطعه Yدر ان فعال تر مي باشد) بنابر اين افزايش ان در خون سبب اختلال هموستاز و بطور قطع عامل مهم خونريزي در انعقاد خون داخل عروقي و فيبرينو ليز خواهد بود.

شرح ازمايش:

قطعه D-dimer فعاليت ترومبين و پلاسمين را ارزيابي مي کند, بنابر اين اين ازمون روشي ساده براي تشخيص وقوع DIC مي باشد,نتايج مثبت  اين تست با نتيجه مثبتFDP هماهمنگي دارد  . اندازه گيريD-dimer اختصاصي تر ازFDP است اما از حساسيت کمتري بر خوردار مي باشد.

بنابراين اين ازمون براي اجزاي حاصل از تخريب فيبرين اختصاصي است ,ولي براي فيبرينوژن کاربردي ندارد .

لازم به ذکر است که مقادير D-dimer در پلاسماي طبيعي قابل اندازه گيري نمي باشد.

کاربرد باليني :

در مشکلات ترمبوتيک همانند ترومبوزوريد عمقي, امبولي ريوي, کم خوني داسي شکل و.....افزايش مي يابد, سطح بالاي فاکتور روماتوئيد و افزايش تومور مارکر CA125در کانسر تخمدان سبب افزايش کاذب ان ميشود.

در فيبرينوليز اوليه منفي است